3 Temmuz 2016 Pazar

OLDUĞU YERDE OLMAYAN



   Beynimde yine o sıcaklık, ne olmuyor? 'Ben' ateş altında, unutmalıy... Evet, daha berrak; inkar edemeyeceğim bir gerçek var, oradan öyle görünüyor. Ancak gelecekte bu düşüncenin Ben'e daha fazla atfedilmesi düşüncelerimi fiziksellikle doyurmama engel olabilir. Ateş ateşi söndüremez, daha önce deneyimledim. Açıkçası çok isterdim onun yok olmasını, ama şu anlık... Hepsinin birbirinin aynısı, sadece farklı biçimler olduğunu biliyorum. Eskiden olsa ona fiziksel acı verme arzusu duyardım, hala duymuyor da değilim; ama artık bunun da içimdeki o sıcaklığı, acı istencini doldurmak için beyhude bir girişim olduğunu düşünüyorum. Hep fazlalık kalıyor... Birini dövsem de sevsem de artıyor, bir şeyler eksik kalıyor bir şeylere göre; zaman hep bir yer açıyor. Gülüyorum... Hiçbir öfke kalmadı, aşkı fiziksel dünyada arayanların renk körlüğüne bir panzehir: güler yüz... Negatifin pozitif içinde çözülüşünü hissediyorum, bir nevi orgazm gibi. Ama karıştırmamak lazım, onlarınki çift negatif, onlar hep yeni ister. Yeniyi buluyorlar da, hakkını vermem lazım, ama zaman? Ah gördüğüne inananlar! Zaman 'değil' dediği anda eskiyor hediyeler ama körler farkında değil, yenilik korkuyor eskiden ve bu korku diyor: 'değil'! Tamam metafizikçilerin ukalalığını yaptığımın farkındayım, biri olmadan diğeri olmaz evet! Olmadan olmaz? Yine çift negatif... Yaratamayacağını bilmene rağmen başkalarının beyhude yaratma çabasını engelleyerek teselli bulmak... Hayıra nasıl hayır diyebiliriz? Karşı çıktıkça ısınıyor, yine beynimde çakıyor şimşekler! Her ihtimale karşı hiçbir ihtimali düşünme(me)liyim. Evet, güler yüz yine bitmeyen enerjisiyle ışıyor. Tipik bir görüntü yine gerçek dışılığıyla burada. Zorunda olmasaydım da yapmamak ister miydim acaba? Cevap ver bana düzen!

   Olmama kaygımız bir ihtimaller bütünü yarattı. Bunun için olabildiğince fazla geçmiş saklayıp onu yansıtıcı olarak kullanmamız ve bir yapıntı gelecek yaratmamız gerekiyordu (ki bu esnada burada bulunmadık). Varoluşa fazladan hiçlik yedirerek dışkılamaya zorladık. Sonunda boktan bir imparatorluk kurduk.

   Eksik olma!